همیشه تنها

چقدر سقف آسمان کوتاه است
تقصیر این شاخه های جوان بود
که من
در حریر کوچه پس کوچه های نگاهت
در لفافه ای از بوسه پیچیده شدم
این برگها که می ریزند
قاصدان همیشه پاییزند
تقصیر آنهاست که من فکر می کنم

همیشه تنهایم