اندرزهای حکیمانه

اندرزهایی از کتاب مقدس (جاین هندیها)

1-ابله از شنیدن احکام قانون می گریزد، اما کیفر قانون را به جان می خرد.

2-گناه از سه راه میسر است : خود گناه کردن ، اجازه گناه دادن،گناه دیگری را پذیرفتن.

3-جهان بیکران است و جاویدان و هرگز فنا نمی شود.

4-خودپسندی را همچون خار نازک مشکل می توان از جان برآورد.

5-آنها که مقهور عیش و نوش نمی شوند به تفکر می پردازند.

6-چون حقیقت را شناختی از آن پیروی کن.

7-سست عنصران به نکوهش، دل و جرات را از دست می دهند، همچون نامردان در پیکار.

8-زنان را مردی در دل دارند، و مردی به به زبان، و مردی در آغوش.

9-اگر کمال، از غسل کردن حاصل می شود، جانوران آبی همه کامل هستند.

10-آنکه می داند گناه می کند و دست بر نمی دارد، دیوانه است.

اندرزهایی از کنفوسیوس:

1-آموختن و بکار بستن، خوشنودی خاطر می آورد.

2-مرد بزرگ اگر وقار و خویشتن داری را فرو بگذارد، خرد و احترام را از دست می دهد.

3-اگر به راه خطا رفتی، از برگشتن مترس.

4-طبیعی رفتار کردن بهترین شیوه آداب دانی است.

5-نادار باش و خرسند، دارا باش و فروتن.

6-دانش کهن را بیاموز و ذانش نو را فرا بگیر تا شایسته آموزگاری باشی.

7-اگر می دانی پایداری کن، اگر نمی دانی بگو نمی دانم، نشان دانش همین است.

8-در آنچه شک داری ساکت باش و در دیگر مطالب با احتیاط سخن بگو تا کمتر خطا کنی.

9-حسن معاشرت است که همسایگی را شیرین می کند.

10-اندوه مخورید که چرا به فلان مقام نرسیده ایم.در این فکر باشید که آیا لیاقت آن مقام را دارید و غم مخورید که چرا مشهور نیستید بلکه بکوشید تا شایسته شهرت شوید.

11-مرد بزرگ دیر وعده میدهد و زود به وعده خود وفا می کند.

12-مرد بزرگ به نیازمندان کمک می کند نه به دارندگان، تا به دارایی خود بیفزاید.

13-سادگی از روستاییان است و ظرافت از شهریان.مرد کامل ظرافت و سادگی را با هم داراست.

14-تقوا در ان است که عمل نیک را از نتیجه ان بالاتر بشماری.

15-هر چه را میشنوی و می بینی غربال کن و آنچه که خوب است را برگزین.

16-اگر انسان یک روز از خودخواهی بگذرد از نیکان بشمار می رود.

17-بنای حکومت استوار بر سه اصل است:وفور نعمت، سلاح کافی، اعتماد مردم.و بدون اعتماد مردم هیچ حکومتی پایدار نمی ماند.

18-وقتی دوست می داری دلت می خواهد زنده باشی، وقتی کینه می ورزی آرزوی مرگ

می کنی.

19-نشان حکومت خوب آزادی زبان و عمل است.

20-مردان بزرگ کم می گویند و بسیار می کوشند.

21-درست این است که مهربانی را با مهربانی و دشمنی را با مروت پاسخ دهی.

22-کارگری که به خوبی کار خود علاقه مند است اصل اسباب کار را فراهم میاورد.

23-با دیگران نباید خودمانی شوی تا موجب کدورت نگردی.

24-سپاه مشق نکرده را به جنگ بردن ، به کشتارگاه راندن است.

25-در بکاربردن کلمات باید دقت کنیم چون ممکن است یک کلمه ما را فرزانه و کلمه دیگر ما را کم خرد معرفی کند.

اندرزهایی از کتابهای مقدس شین تویی:

1-سازش نیکوست و پرهیز از ستیزه مایه سرافرازی.

2-کسی که مطلقا" بد باشد، کمیاب است.

3-خوبی دیگران را مپوشان و اگر بدی دیدی آنرا اصلاح کن.

4-کمتر کسی با خرد به دنیا می آید، فرزانگی حاصل اندیشه است.

5-هر کاری را از کوچک و بزرگ به صاحب فن بسپار تا به خوبی انجام شود.

6-گر چه ما تنها در راه صواب باشیم، باید به دنبال جمعیت رفت.

7-در امور مهم تصمیم باید از شورا باشد نه از یک نفر.

8-بهشت و دوزخ در قلب ماست.

9-وقتی در دل کینه داری، به زبان عشق نورز.

10-تنها به فکر خویش نباش، از رنج دیگران نیز بیندیش.

اندرزهایی از بودا:

1-جان از زنده برمگیر.

2-به آنچه از تو نیست، دست میاز.

3-از زنا خودداری کن.

4-دروغ مگو و کس را مفریب.

5-از مستی بپرهیز.

6-کم خوار باش و پس از نیمروز روزه دار.

7-از تماشای رقص و شنیدن آواز و دیدن بازیها اجتناب کن.

8-تاج، گل،عطر و زینت بر خود مپسند.

9-در رختخواب نرم نیارم.

10-سیم و زر از کسی نپذیر.

11-همچو سبوی واژگون که هر چه در بر دارد، و برای خود جیزی نگاه نمی دارد از نیکی و احسان دریغ مدار.

12-از خوش و ناخوش هر چه را برسد بپذیر و شکیبا باش.

13-همچو آب زلال تو نیز با دوست و دشمن یکسان مهر و وفا بورز.

14-وجود،حاصل افکار ماست.

15-آنکه جامه روحانیت به بر می کند باید اول خود را از آلودگی ها بپالاید وگرنه این جامه را نمی زیبد.

16-باران،در بام شکسته نفوذ می کند و شهرت،در سر نا آزموده.

17-خردمند همچون آگاهی در میان غافلان یا بیداری در جمع خفتگان همواره پیش می رود و مسابقه را

می برد.

18-صاحب فکر نادرست،پیش از آن گزند می بیند،که دشمن به دشمن دیگر روا می دارد.

19-بوی گل را باد به یک طرف می برد،اما بوی مردم خوب همه جا پراکنده می شود.

20-آنکه درون آرام دارد،پندار و گفتار و کردار آرام هم دارد.

21-گنهکار را از تکرار گناه بر کنار دارید،که عادت به گناه رنجی بس دردناک است.

22-نه بر سر کوه،و نه در میان دریا،و نه بر اوج آسمانها،جایی نیست که ما را از مرگ نجات دهد.

23-به درشتی با کسی سخن مگو،تاسخن درشت از او نشنوی.

24-آنکه دانش نمی اندوزد،همچون گاوی درشت می شود اما از خرد لاغر می ماند.

25-دنیا را جایی بدان یا سرابی انگار،آنکه به دنیا چنین می نگرد از ملک الموت نمی ترسد.

26-تندرستی بزرگترین نعمت و خرسندی بهترین ثروت است.

27-خشم را با مهربانی و بدی را با خوبی و آزار را با بخشش و دروغ را با راستی جبران باید کرد.

28-تا ریشه محکم و برجاست ،درخت بریده از نو می روید.تا خواهش و هوای نفس درماست،رنج و غم بازمیگردد.

اندرزهای زرتشتی:

1-پندار نیک انست که مرد پرهیزگار بیندیشد و ان را از همه چیز برتر شمارد.

2-گفتار نیک آنست که پرورده خرد باشد.

3-کردار نیک آنست که پرستندگان راستی آنرا بستایند.

4-آنکه با بدی یاری کند بد است،و آنکه با پاکی یاوری کند نیک است و پاکان یار او باشند.

5-آنکه زمین را از چپ به راست و از راست به چپ بر نمی گرداند(یعنی کشاورزی نمی کند)از زمین خواهد شنید که ای مرد برو بر در دیگران به دریوزه بایست تا مگر ریزه ی خوانی بیابی.

6-تن و جان خود را با خوراک پاکیزه نیرومند کنید تا از عهده فرایض دین و کشاورزی و پروردن فرزندان برآیید.

7-آنکه وام می گیرد و اندیشه واپس دادن ندارد،چنان است که دزدی کرده باشد.

8-آنکه زن دارد برتراز آنست که زن ندارد.

9-بهترین نعمت پرهیزگاری است.

10-توانگری که به درویشان نبخشاید بر زاد و رود دیوان می بخشد.

اندرزهایی از کتابهای دینی یهود:

1-تو خاک هستی و به خاک بر خواهی گشت.(پیدایش)

2-در پیش ریش سفید برخیز و مرد پیر را محترم شمار.(لاویان)

3-دست خود را برای برادر بی چیز و تنگدست خود گشاده دار.(تثنیه)

4-رشوه چشمان حکیمان را کور می سازد و سخن عادلان را کج می کند.(تثنیه)

5-غصه احمق را می کشد و حسد ابله را میمیراند.(ایوب)

6-خدا متکبران را پستی می کند و فروتنان را نجات خواهد داد.(ایوب)

7-نعمت اندک برای مرد صالح از اندوخته های کثیر شریران بهتر است.

8-کسانیکه با اشکها میکارند با ترنم درو خواهند کرد.

9-احسان را از اهلش باز مدار،هنگامیکه بجاآوردنش در دست توست.

10-آب را از منبع خود بنوش و نهرهای جاری را از چشمه خویش.

11-بغض نزاع ها برمی انگیزد،اما محبت هر گناه را می پوشاند.

12-کثرت کلام از گناه خالی نمی باشد اما آنکه لبهایش را ضبط می کند عاقل است.

13-هر که بر فقیر ظلم کند آفریننده خویش را حقیر می شمارد و هر که بر مسکین ترحم کند او را تمجید می نماید.

14-کسیکه دیر خشمناک می شود با فهم است و کج خلق حماقت را به نصیب خود می برد.

15-جواب نرم خشم را بر می گرداند و اما سخن تلخ غیظ را به هیجان می آورد.

16-هرکه به سخنان دروغ گوش فرا دهد،جمیع خادمانش شریر خواهند شد.(امثال سلیمان)

17-دل شادمان،چهره را زینت می دهد.

18-مرد احمق نیز چون خاموش باشد او را خردمند می شمرند.

19-در زمین بایر ساکن بودن،بهتر است از زیستن با زن ستیزه گر و پرخاشجوی.

20-بگوش احمق سخن مگوی،زیرا حکمت کلامت را خوار خواهد کرد.

21-پای خود را از زیاد رفتن به خانه ی همسایه ات بازدار،مبادا از تو سیر شده،از تو نفرت نماید.

22-هر که حفره ای بکند در آن خواهد افتاد.

23-هر که مال خود را به ربا و سود بیافزاید آنرا برای کسیکه بر فقیران ترحم نماید جمع

می کند.

24-سگ زنده از شیر مرده بهتر است.(جامه سلیمان)

25-پدران انگور ترش خوردند و دندان پسران کند گردید.

26-چنانکه عمل نمودی ،همچنان به تو عمل کرده خواهد شد.

27-آیا جمیع ما را یک پدر نیست،آیا یک خداوند ما را نیافریده است؟

اندرزهای عیسی مسیح(ع)

1-اگر نمک فاسد گردد،به کدام چیز باز نمکین شود.دیگر مصرفی ندارد جز آنکه بیرون افکنده پایمال مردم شود.

2-چراغ را نمی افروزند تا آنرا از زیر پیمانه نهند،بلکه تا بر چراغدان گذارند آنگاه به همه ی

کسانیکه در خانه باشند روشنایی می بخشد.

3-هر کس به زنی نظر شهوت اندازد،هماندم در دل خود با او زنا کرده است.

4-دشمنان خود را محبت نمایید و برای لعن کنندگان خود برکت بطلبید و با آنانی که از شما فوت کنند احسان کنید و هر که به شما فحش دهد و جفا رساند دعای خیر کنید.

5-اگر تقصیرهای مردم را نیامرزید پدرشما هم (خداوند) تقصیرهای شما را نخواهد آمرزید.

6-چونست که خس را در چشم برادر خود می بینی و چوبی که در چشم خود داری نمیابی.

7-سوال کنید که به شما داده خواهد شد.بطلبید که خواهید یافت،بکوبید که برای شما باز کرده

خواهد شد.

8-انسان را از میوه های ایشان خواهید شناخت.آیا انگور را از خار و انجیر را از خس می چنید؟

9-شخص را چه سود که تمام دنیا را ببرد و جان خود را ببازد.

10-گذشتن شتر از سوراخ سوزن آسانتر است از دخول شخص دولتمند در ملکوت خدا.

11-آنچه را خدا پیوندد،انسان جدا نسازد.

12-هر آنچه باایمان به دعا طلب کنید خواهید یافت.مال قیصر را به قیصر ادا کنید و مال خدا را به خدا.

13-هر که خود را بلند کند پست گردد و هر که خود را فروتن سازد سرافراز میشود.

14-هر جا که مرداری باشد،کرکسان در انجا جمع شوند.

15-دشمنان خود را دوست بدارید و با کسانیکه از شما فوت کنند نیکی کنید.

16-چنانکه می خواهید مردم با شما رفتار کنند،شما نیز همانطور با ایشان سلوک نمایید.

17-آنکه در اندک امین باشد،در امر بزرگ نیز امین بود و آنکه در قلیل خائن بوده در کثیر هم

خائن باشد.

18-هیچکس را بجای بدی،بدی مرسانید.

19-چه سود اگر کسی گوید ایمان دارم ولی عمل ندارد.

20-نزد یکدیگر به گناهان خود اعتراف کنید و برای یکدیگر دعا کنید تا شفا یابید.

21-خدا محبت است و هر که در محبت ساکن است در خدا ساکن است.

بر گرفته از کتاب خلاصه ادیان دکتر محمد جواد مشکور